Overwinning

Vanmorgen las ik, zoals gewoonlijk, een stukje uit de Bijbel om mijn dag mee te beginnen. De afgelopen tijd heb ik mij veel bezig gehouden met licht en duisternis. Al langer dan de afgelopen tijd heb ik me voorgenomen kritisch naar mijn eigen leven te kijken en dingen die daarin niet goed waren weg te doen.

Ik denk dat er in een mensenleven veel dingen op het pad komen. Goede dingen en slechte dingen. (Eerst sprak ik altijd over minder goede dingen, maar dat was meer om toch vrede te krijgen met de slechte dingen.) Fijne dingen en vervelende dingen. Dingen van het licht en dingen van de duisternis. Als ik terugkijk op mijn (korte) leven tot nu herken ik genoeg van bovenstaande dingen. Ik ben er dankbaar voor dat ik tegelijk met een hele hoop 'dingen' ook een hoop mensen ben tegengekomen. Mensen van het licht en mensen van de duisternis. Ik ben er dankbaar voor de mensen van het licht omdat zij mij mij licht hebben gegeven waardoor ik mocht groeien, mocht leren om kritisch naar mijzelf te kijken, mocht leren leven en waar ik mij nog steeds aan mag meten. Ik ben dankbaar voor de mensen van de duisternis. Ik heb door hen een hoop levenservaring gekregen, ik heb van hen geleerd hoe diep een mens kan gaan en ik heb van hen geleerd om te knokken voor een beter leven.

Vanmorgen las ik dus het volgende stukje:
Toch is het ook een nieuw gebod, omdat de duisternis wijkt en het ware licht al schijnt, en dit is werkelijkheid in Jezus' leven en in uw leven. Wie zegt in het licht te zijn maar zijn broeder of zuster haat, vindt zich nog altijd in de duisternis. Wie de ander liefheeft, blijft in het licht en komt niet ten val, maar wie de ander haat bevindt zich in de duisternis. Hij gaat zijn weg in het duister, zonder te weten waarheen die weg voert, want de duisternis heeft hem blind gemaakt.
Kinderen, ik schrijf u dat uw zonden u vergeven zijn omwille van zijn naam. Ik schrijf u, ouderen: u kent hem die er is vanaf het begin. Ik schrijf u, jongeren: u hebt hem die het kwaad zelf is overwonnen. Kinderen, ik schrijf u dus dat u de Vader kent. Ouderen, u schrijf ik: u kent hem die er is vanaf het begin. Jongeren, u schrijf ik: u bent sterk, het woord van God blijft in u, en u hebt het kwaad overwonnen.

Nadat ik dit stukje gelezen had werd ik stil en dacht erover na. In de boven beschreven tijd dacht ik alles wat niet goed was in mijn leven weggedaan te hebben en in het licht gekomen te zijn. Nu las ik dat wanneer ik mijn broeder of zuster haat, ik mij nog altijd in de duisternis bevindt. Als ik diep vanbinnen kijk weet ik dat er nog mensen zijn die ik haat. En bij sommige heb ik zelfs het gevoel dat mijn haat volkomen terrecht is. Ik kan voor mijzelf voldoende redenen bedenken waarom ik het recht heb om hen te haten.
Bovenstaande tekst geeft aan dat ik daardoor dus nog altijd in het duister ben.
Nadat ik mij dit realiseerde, realiseerde ik tegelijkertijd dat God mij vraagt deze mensen lief te hebben. Niet niks, dacht ik zo. En wanneer ik nadenk is dat voor mijzelf echt een geweldige opgave. Ik weet dat God mij liefde en vrede wil geven om iedereen lief te hebben en hen niet te haten. Ik weet dat God mijn haat weg wil nemen en wil veranderen naar liefde. Ik weet van mijzelf dat ik mij haat aan God wil geven en dat Hij het gaat veranderen! Dat is iets waar ik mij vandaag, en natuurlijk voortaan aan ga houden: mensen die ik vanbinnen nog haat, leren liefhebben en zegenen. Ik bid dat de vrede van God, die alle verstand te boven gaat, mijn hart en mijn gedachten in Christus Jezus zal bewaren.

Welkom enzo..